Sokaklarda insansalar kafesinden kaçmış kuşlar misali çevreyi özlem dolu gözlerle izleyerek yürüyorlardı. Heyecan ve buruk bir sevinç vardı yüzlerde.
İster istemez sohbetlere şahit oluyordum. Genellikle aynı konular vardı dillerde; Ekonomide dövizin durdurulamayan yükselişi, siyaset-mafya kavgası, artık televizyon haberlerine dahi konu olmayan şehitlerimiz, denizlerimizin kirliliği, pahalılık ve geçim sıkıntısı ve mezarda emeklilik ...
Diğer bir gözlemim ise insanların görüntülerindeki değişiklikti. Çoğunluk neredeyse ev kıyafetleriyle geziyordu sokaklarda. Kadınlarda, ne takılar ne de yüzlerde makyaj vardı. Aşı olduklarını tahmin ettiğim bir çok kişi maskesizdi.
Sadece çocukların gözlerinin içi gülüyordu… Yine aynı masumiyet, güzellik ve canlılıklarıyla parklarda çığlıkları kuş seslerine karışıyordu.
Her parkta bir köpek, adeta sahiplenmişçesine çevreyi kolluyor, kediler yine kendilerini sevdirmek için tüm sevimliliklerini takınmış sırnaşıyorlardı...
Esnaf ne kadar sıkıntılı olsa ’da müşterisini ışıldayan gözlerle bekliyordu. Camiler eskisi kadar dolu olmsa’da tüm iştihamı ile bin kere tövbe etsen ’de yine gel diyordu. Kısacası hapishane gibi geçen günlerin ardından insanlar azda olsa özgürlüğün tadını çıkarmaya gayret gösteriyordu .Buna ne geçim derdi ne ekonomik kriz nede siyasetteki belirsizlik engel değildi ..
Hayat her şeye rağmen devam ediyordu, Corona belası ülkemizde ve dünyamızda yaşanan yanlış gidişata dur dememize engel olmamalıydı oysa. Hepimiz farkındayız ki günümüzde ulusal haber kanalları güvenilirliğini yitirmiş olsa da sosyal medya çok güçlü bir platform olma özelliğini koruyordu . Yanlışa yanlış, doğruya doğru demenin etki-tepki yasasını meydana getireceği unutmamalıdır.
Sağlıkla daha güzel daha özgür yarınlarda mutlu ve huzurlu bir yaz geçirmeyi umuyorum.
