Sırf verdiği hisler yüzünden güzel ve değerlidir merhamet duygusu. Güzel bir örnek verecek olursak, işe gitmek için otobüse binmek üzere durakta bekliyordum. Beklediğim durakta geceden kalma bir grup insan oturulan bankta yer fıstığı yemiş, yerlerde kırıntıları ve kabukları vardı. İki tane kuş gagasından geçecek boyutunda olanları yemekle meşguldü. Bir tane sağlam yer fıstığı vardı. İkisi de ağzına almaya çalıştı fakat alamadı. Çünkü gagalarına göre yer fıstığı biraz büyük kaçıyordu. İki kuşu ürkütmeden, usul usul o büyük yer fıstığına ulaşmaya çalıştım ve başardım. Fıstığı elimle ufalayarak gagalarına sığacak küçüklüğü getirdim. Tekrar geri usul usul uzaklaşıp ikisini seyre daldım. Yiyecekler mi yemeyecekler mi diye. Tabi bir yandan iki kuşun gözü bende. Ne yapıyor bu diye herhalde. İkisi de ufaladığım fıstığa yaklaştı, gayet rahat bir şekilde yediler ve kanat çırpıp uzaklaştılar. Ve ardında bende kalan o muhteşem his paha biçilemezdi. Tamamiyle merhamet duygusunun kokusuydu içime işleyen. Gelde sevme doğayı, gelde sevme hayvanları, gelde sevme merhamet etmeyi. Bol merhametli günlerinizin olması dileğiyle...
