Bayram sabahını iple çekerek babamızla gittiğimiz bayram namazı sonrası kurbanlıklarımızın kesilişini yaşlı gözlerle izleyişimiz. Mahallede kapı kapı dolaşıp aldığımız şekerlerin kimin ’ki kiminkinden daha fazla hesabını yapıp annelerimize götürüp verelimiz kesilen kurbanlığın hüznünü unutmamıza vesile idi. Ve bayram harçlıklarımızla aldığımız pat patı’ların barut izinin elimizden silinişi bir hayli zaman olmuş .. Karataşlarla örülü, tozlu yollarda, koşuştururken, komşunun kurbanlığının elinden kaçması ve komşu Ahmet efendinin yakala diye bağırışı kulaklarımda hala çınlamakta. Babasız geçen bayramın hüznü içinde hatırlıyorum.. Babamın kesilen kurbanın kanını anlıma dokunuşu ile büyük bir heyecan sarardı benliğimi ..Bu heyecan gelen misafirle yapılan ilk kebabın verdiği mutlulukla dolardı içime . Ateşli, barutlu, masum, ikircikli, masum ve çikolatasız günlerdi. Gecesinde Bruce Lee ve Kara Murat’la racon kestiğimiz bisikleti ve bisiklet yolu olmayan çocuksu bayramdı bu anlattığım. Süpermen ve Örümcek Adam suretinde kapitalizmle tanışmadığımız için dünyanın en güzel kurban Bayramının sabahında duyulan bayram namazının sesi idi sessizliği bozan. Bizi kimse sevmese de umurumuzda değildi. Bayram için gittiğimiz misafirlikteki çocuklarla hayatın ruhuna. Vay be beyaz kâğıtlardan uçaklar, gemiler yapardık! Korona gibi hastalıklar yoktu dünyamız’da Şimdilerde ise kimseye gitmeyelim ’ki kimseye hastalık bulaşmasın korkusu var içimizde. Uzaktan bayramlaşarak eski bayramların hatırasında diyoruz içimizi çekerek Ah bir çocuk kalabilseydim diye .. Kolonya kokulu misafir odalarının yemek ve tatlı telaşına döndüğü bizi birbirimize bağlayan sevimli bir telaştır bayram günleri…
Bir dolu bozuk paranın cepte şakırdaması gökyüzüne uzanan dumanın mangaldan gelen mis kokusudur bayramlar . Aile büyüklerinin bayramdan bayrama da olsa hep bir arada oldukları günlerdi bayramlar.
Her şeye rağmen bayramınız kutlu olsun… Bayramınız, bayram olsun…
