Hep iyi şeyler yazmak isterim. Ama inanın iyi yazacak bir şeyleri zor buluyorum.
Nasıl bulayım ki?
Ev kadınlarının isyan bayrağı çektiği mutfak harcamaları aylık 100 TL den 200-250 TL ye yükseldiği Yumurtanın dahi kolisinin 15-20 TL ye satıldığı sebze ve meyvelerin fiyatlarının uçuşa geçtiği mutfak tüpünün 120 TL ye vardığı bir ortamda nasıl iyi şeyler yaza bilirim ki …
Benzine ve mazota, hatta LPG ye gelen zamlar karşısında nasıl ekonominin iyiye gittiğini düşünebilirim ki?
Birçok insanımızın AÇLIK sınırının altında olduğu bir ülkede nasıl güler yüzlü oluna bilinir ki? Aylık 700 -800 TL. nin altında geliri bulunan 9 milyon kişinin sağlık priminin Aile Bakanlığı tarafından ödendiği bir ülkede nasıl mutlu oluna bilinir ki? Kısacası, iyi sözler sarf etmek, güzel şeyler yazmak istiyorum ama, kelamın, kalemin yapacağı iş olmadığını görüyorum.
Eğitimde trafikte yaşanan sıkıntıların hat safhada olduğu zorunlu yapılması gereken sınavlardan dahi en az 3 TL istendiği bir sistemde nasıl iyi şeyler yazayım ki … çiftçinin sanayicinin esnafın hatta boşta gezen vatandaşın dahi borç içinde olduğu bir ortamda nasıl iyi şeyler yazayım ki…
Ben hep devletime, milletime güvenmişimdir. Şimdi de güveniyorum. Her ne kadar ‘ a ‘ dan başlayan haberlerdeki gibi günlük gülistanlık olmasa da ortam Geleceğimizin karamsar tablosuna rağmen, yine de ümit var diyorum.Devletimizin, milletimizin bu sıkıntının da altından kalkacağı inancındayım…